Zmiany w sieci szpitali jako zabezpieczeniu dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej

utworzone przez Marcin Daraż | 07.03.2017 | Szpital

Zmiany w sieci szpitali jako zabezpieczeniu dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej – nowy projekt ustawy

Siwiec Maciej

Niniejsza publikacja przybliża najważniejsze zmiany w projekcie ustawy zmieniającej ustawę o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, mającej na celu wprowadzenie systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej – czyli tzw. „sieci szpitali”. W komentarzu wskazano między innymi nowe definicje i dookreślenie zakresu AOS przyporządkowanego do sieci, a także opisano zmianę kryteriów kwalifikacji do sieci szpitali.

1.Wstęp

Niniejszy materiał omawia projekt ustawy o sieci szpitali w najnowszej, aktualnie dostępnej wersji. Opracowanie opiera się na skierowanym do sejmu Rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – dalej u.ś.o.z. – druk numer 1322, który wpłynął do sejmu dnia 22 lutego 2017 roku oraz na projektach aktów wykonawczych tj. rozporządzeń precyzujących zasady tworzenia sieci szpitali, które prezentowane były na etapie prac Rady Ministrów nad projektem. Omawiany projekt wprowadza system podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, potocznie zwany siecią szpitali. Poniższe opracowanie przedstawia najważniejsze zmiany wynikające z aktualnej wersji projektu. W opracowaniu tym do określania systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej używany będzie termin „sieć szpitali”. Wszelkie odniesienia do artykułów dotyczą artykułów w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nadawanych omawianą zmianą ustawy.

2.Podstawowe zmiany

Aktualna wersja projektu wprowadza szereg zmian, z których jako najważniejsze należy wskazać:

1. Przeniesienie kryteriów kwalifikacji do sieci z rozporządzeń do ustawy;
2. Wskazanie sytuacji w których kryteria kwalifikacji mogą zostać zredukowane w stosunku do kryteriów przewidzianych w ustawie;
3. Najważniejsze daty;
4. Warunki przewidziane w wypadku łączenia się szpitali.
5. Zmiana/doprecyzowanie kryteriów kwalifikacji

W porównaniu do poprzedniej wersji projektu kryteria kwalifikacji zostały określone w nieco inny sposób – podstawowe zasady włączenia szpitali do sieci zostały wskazane w ustawie. Zgodnie z art. 95m ust. 5 podstawowym kryterium kwalifikacji jest spełnianie warunku co do wymaganej liczby profili określonego rodzaju wskazanych dla danego poziomu. W przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia odpowiedniego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej warunek wskazany w zdaniu poprzednim rozpatruje się łącznie z kryterium zapewniania kompleksowej opieki zdrowotnej w różnych zakresach świadczeń lub zakresie świadczeń, w tym także w ramach różnych profili. Oznacza to, że aby zakwalifikować się do sieci szpital powinien posiadać określoną, wskazaną w ustawię liczbę profili. Wyjątki zawiera art. 95m ust. 7 i 8, które to ustępy określają możliwość zastosowania obniżonych wymagań. Zgodnie z 95m ust. 7 w przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia odpowiedniego dostępu do świadczeń jako kryterium kwalifikacji do danego poziomu systemu zabezpieczenia, może zostać ustalona mniejsza liczba profili (nie mniejsza jednak niż wskazana w tym ustępie). Zgodnie z art. 95m ust. 8 kwalifikacja w oparciu o taką obniżoną liczbę profili następuje jeżeli jednocześnie zaistnieje jeden z warunków dodatkowych tzn.:

• odpowiednia wartość świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w danym profilu;
• zabezpieczenie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej w danym profilu, na danym terenie;
• odpowiednia struktura udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, w tym także w ramach profilu;
• zapewnienie kompleksowej opieki zdrowotnej w różnych zakresach świadczeń lub zakresie świadczeń, w tym także w ramach różnych profili.

Podsumowując kwalifikacja zgodna z ustępem 5 jest możliwa jeżeli szpital w pełni spełnia wskazane w ustawie kryteria. Natomiast w przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia odpowiedniego dostępu do świadczeń możliwe jest zastosowanie obniżonych wymagań wskazanych w ust. 7 i 8. W uzasadnieniu znajduje się następujący fragment „Ponadto określono zasady, w oparciu o które, na poziomie rozporządzenia Ministra Zdrowia, w przypadku konieczności zabezpieczenia właściwego dostępu do świadczeń, będzie możliwe obniżenie ww. liczby profili w celu dokonania kwalifikacji do danego poziomu PSZ.”. Na tej podstawie można przyjąć (choć nie wynika to wprost z aktualnych zapisów ustawy), że doprecyzowanie obniżonych kryteriów wskazanych w art. 95m ust. 7 i 8 odbywało się będzie w drodze rozporządzenia. Tym samym, jeżeli w rozporządzeniu wskazane zostaną warunki kwalifikacji mniej restrykcyjne niż w art. 95m ust. 5, to należy uznać że warunki takie zostały uznane za uzasadnione koniecznością zapewnienia odpowiedniego dostępu do świadczeń i o ile szpital spełnia obniżone kryteria wskazane w rozporządzeniu, nie ma już konieczności ustalania czy zastosowanie takich obniżonych kryteriów jest niezbędne (ponieważ stwierdził to już minister wydając rozporządzenie).

Nadal przewidziane jest 6 poziomów (art. 95l ust. 2). Kwalifikacja dokonywana jest na okres 4 lat. Usunięcie z wykazu zgodnie z art. 95 n ust 14 możliwe jest w przypadku:

– niezawarcia umowy, w terminie do dnia 30 czerwca (aktualnie ustawa przewiduje zawarcie umów do dnia 30 września 2017 roku. Wykładnia systemowa wskazuje więc, że zapis dotyczący usuwania podmiotów z wykazu dotyczy dopiero kolejnych umów, które zwierane będą w 2021 roku) albo

– stwierdzenia niespełniania przez świadczeniodawcę kryteriów kwalifikacji do systemu zabezpieczenia lub do danego poziomu systemu zabezpieczenia po ogłoszeniu wykazu, lub

– niewłaściwego wskazania profili, zakresów lub rodzajów.

W takiej sytuacji Dyrektor OW dokonuje odpowiedniej zmiany w wykazie, polegającej na usunięciu świadczeniodawcy, kwalifikacji do innego poziomu lub wskazania innych profili zakresów lub rodzajów.

Podsumowując – możliwość zakwalifikowania się do sieci zależy od kryteriów ustawowych (czyli przede wszystkim wymóg prowadzenia izby przyjęć/SOR oraz posiadania w tym zakresie umowy z NFZ, wymogów posiadania kontraktu od co najmniej 2 lat) oraz posiadania umów w tzw. profilach kwalifikujących wskazanych art. 95l ust. 4 a także spełniania kryteriów szczegółowych określonych w projekcie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie określenia szczegółowych kryteriów kwalifikacji świadczeniodawców do poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej. (dalej jako „rozporządzenie”). Poprzez posiadanie umowy rozumiemy umowę na świadczenia zawartą z NFZ na hospitalizację. Jako hospitalizacja jest tutaj rozumiana pełna hospitalizacja czyli tzw. tryb ostry. Oznacza to, że tryb planowy nie jest podstawą do kwalifikacji. Przykładowo produkt kontraktowy „CHIRURGIA OGÓLNA – HOSPITALIZACJA” może stanowić profil kwalifikujący, podczas gdy „CHIRURGIA OGÓLNA – HOSPITALIZACJA PLANOWA” nie jest w ogóle brany pod uwagę. Należy także zaznaczyć, że w większości przypadków uznawane są tylko te umowy, które podmiot posiada od co najmniej 2 lat.

3.1.Poziom I

Kryteria ustawowe dla poziomu I pozostały niezmienione i jest to udzielanie świadczeń w ramach izby przyjęć albo SOR na podstawie umowy z NFZ co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe. Podstawową możliwością pozostało posiadanie umowy w co najmniej dwóch profilach kwalifikacyjnych pierwszego poziomu (chirurgia ogólna, choroby wewnętrzne, położnictwo i ginekologia (jeden z poziomów referencyjnych), neonatologia (jeden z poziomów referencyjnych), pediatria. Jeżeli szpital nie ma nawet dwóch profili pozostają mu jeszcze dwie możliwości wejścia do sieci na I poziomie. Pierwsza z nich to udzielanie świadczeń w profilu choroby wewnętrzne i jednocześnie bycie jedynym świadczeniodawcą posiadającym na terenie powiatu umowę z NFZ tym zakresie. Drugą możliwością jest udzielanie świadczeń w profilu choroby wewnętrzne i jednocześnie wartość świadczeń w ramach tego profilu, sfinansowanych na podstawie umowy z NFZ, musi wynosić co najmniej 50% wartości wszystkich świadczeń sfinansowanych na podstawie tej umowy za okres ostatniego pełnego roku kalendarzowego, według stanu na koniec lutego roku następnego.. Przykładowo szpital posiadający umowę na SOR/izbę przyjęć i posiadający w trybie pełnej hospitalizacji jedynie umowę w zakresie choroby wewnętrzne, którego wartość kontraktu na choroby wewnętrzne wynosi 500.000 zł zaś łączna wartość wszystkich kontraktów 900.000 zł wejdzie do sieci.

3.2.Poziom II

Podstawowymi kryteriami ustawowymi jest udzielanie świadczeń w ramach izby przyjęć albo SOR na podstawie umowy z NFZ co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe oraz udzielanie świadczeń w ramach profili anestezjologia i intensywna terapia lub anestezjologia i intensywna terapia dla dzieci (jeden z poziomów referencyjnych) oraz posiadanie łącznie co najmniej 6 profili, w tym co najmniej 3 profili II poziomu (wskazane w art. 95l ust 4 pkt 2 ustawy):

1. a) chirurgia dziecięca,
2. b) chirurgia plastyczna, w przypadku określonym w art. 95m ust. 7 i 8,
3. c) kardiologia,
4. d) neurologia,
5. e) okulistyka,
6. f) ortopedia i traumatologia narządu ruchu,
7. g) otorynolaryngologia,
8. h) reumatologia, w przypadku określonym w art. 95m ust. 7 i 8,
9. i) urologia.

Szpital, który nie spełnia warunków dotyczących ilości profili ma trzy dodatkowe możliwości zakwalifikowania się do II poziomu.

Pierwszą dodatkową możliwością jest łączne:

1. udzielanie świadczeń w ramach profilu chirurgia plastyczna oraz profilu chirurgia ogólna oraz,
2. udzielanie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej realizowanych w warunkach stacjonarnych,

– przy czym łączna wartość umowy z NFZ w ramach profilu wskazanego w punkcie a oraz profilu o którym mowa w art. 95m ust. 3 pkt 1 lit. b (odniesienie do art. 95m wydaje się niespójne z założeniem, że w ten sposób kwalifikowane są szpitale nie posiadające intensywnej terapii – zapewne na dalszym etapie prac zostanie ono usunięte) musi wynosić co najmniej 20 mln zł za okres ostatniego pełnego roku kalendarzowego, według stanu na koniec lutego roku następnego

Drugą dodatkową możliwością jest łączne:

• udzielanie świadczeń w ramach profilu ortopedia i traumatologia narządu ruchu lub ortopedia i traumatologia narządu ruchu dla dzieci i posiada w tym zakresie kontrakty z NFZ o łącznej wartości co najmniej 15 mln zł za okres ostatniego pełnego roku kalendarzowego, według stanu na koniec lutego roku następnego oraz,
• udzielanie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej realizowanych w warunkach stacjonarnych.

Trzecią dodatkową możliwością jest łączne:

• udzielanie świadczeń w ramach profilu reumatologia lub reumatologia dla dzieci i posiada w tym zakresie kontrakty z NFZ o wartości łącznie co najmniej 8 mln zł za okres ostatniego pełnego roku kalendarzowego, według stanu na koniec lutego roku następnego. oraz,
• udzielanie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej realizowanych w warunkach stacjonarnych.

W trzecim trybie dotyczącym opieki reumatologicznej nie ma wymogu posiadania kontraktu w ramach profili anestezjologia i intensywna terapia lub anestezjologia i intensywna terapia dla dzieci (§ 2 ust. 7 rozporządzenia).

3.3.Poziom III

Podstawowymi kryteriami ustawowymi jest udzielanie świadczeń w ramach izby przyjęć albo SOR na podstawie umowy z NFZ co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe oraz udzielanie świadczeń w ramach profili anestezjologia i intensywna terapia lub anestezjologia i intensywna terapia dla dzieci (jeden z poziomów referencyjnych) oraz posiadanie łącznie co najmniej 8 profili, w tym co najmniej 3 profili III poziomu (wskazane w art. 95l ust 4 pkt 3 ustawy):

1. chirurgia klatki piersiowej,
2. chirurgia klatki piersiowej dla dzieci,
3. chirurgia naczyniowa (jeden z poziomów referencyjnych),
4. choroby płuc,
5. choroby płuc dla dzieci,
6. choroby zakaźne,
7. choroby zakaźne dla dzieci,
8. kardiochirurgia,
9. kardiochirurgia dla dzieci,
10. kardiologia dla dzieci,
11. nefrologia,
12. nefrologia dla dzieci,
13. neurochirurgia,
14. neurochirurgia dla dzieci,
15. neurologia dla dzieci,
16. okulistyka dla dzieci,
17. ortopedia i traumatologia narządu ruchu dla dzieci,
18. otorynolaryngologia dla dzieci,
19. toksykologia kliniczna,
20. toksykologia kliniczna dla dzieci,
21. transplantologia kliniczna,
22. transplantologia kliniczna dla dzieci,
23. urologia dla dzieci.

Szpital, który nie spełnia warunków dotyczących ilości profili ma dwie dodatkowe możliwości zakwalifikowania się do III poziomu.

Pierwszą dodatkową możliwością jest posiadanie 8 profili w tym 2 profili z poziomu III oraz co najmniej 2 profili I lub II poziomu trzeciego poziomu referencyjnego.

Alternatywnie, jako szpital III poziomu może zostać zakwalifikowany szpital, który udziela świadczeń w ramach profili choroby zakaźne oraz choroby zakaźne dla dzieci, pod warunkiem, że profile te stanowią co najmniej 50% wszystkich profili, w ramach których realizuje świadczenia. W tym trybie dotyczącym szpitali zakaźnych nie ma wymogu posiadania kontraktu w ramach profili anestezjologia i intensywna terapia lub anestezjologia i intensywna terapia dla dzieci (§ 2 ust. 7 rozporządzenia).

3.4.Poziom szpitale onkologiczne lub pulmonologiczne

W przypadku szpitali onkologicznych i pulmonologicznych podobnie jak w pierwotnej wersji projektu brak jest wymogu posiadania umowy na SOR/izby przyjęć.

Dla szpitali onkologicznych podstawową możliwością kwalifikacji jest udzielanie świadczeń w co najmniej 6 profilach onkologicznych (wskazane w art. 95l ust. 4 pkt 4 lit a):

– brachyterapia,
– ginekologia onkologiczna,
– chemioterapia hospitalizacja,
– chirurgia onkologiczna,
– chirurgia onkologiczna dla dzieci,
– hematologia,
– onkologia i hematologia dziecięca,
– onkologia kliniczna,
– radioterapia,
– terapia izotopowa,
– transplantologia kliniczna,
– transplantologia kliniczna dla dzieci (ten profil nie występował we wcześniejszych wersjach)

Oraz jednocześnie spełnianie łącznie poniższych wymagań:

• udziela świadczeń w jednym z profili: ginekologia onkologiczna lub chirurgia onkologiczna lub chirurgia onkologiczna dla dzieci, oraz
• udziela świadczeń w co najmniej jednym z profili: brachyterapia lub radioterapia lub terapia izotopowa oraz,
• udziela świadczeń w co najmniej jednym z profili: chemioterapia hospitalizacja lub hematologia lub onkologia i hematologia dziecięca lub onkologia kliniczna.

Alternatywną możliwością jest udzielanie świadczeń w co najmniej 3 profilach onkologicznych przy czym liczba profili onkologicznych w ramach których udziela świadczeń, jest większa niż 50% ogólnej liczby profili, w ramach których udziela świadczeń, spośród profili określonych w art. 95l ust. 4 pkt 1-5. Przykładowo szpital posiadający profile chirurgia onkologiczna, ginekologia onkologiczna, onkologia kliniczna (czyli 3 profile onkologiczne) oraz chirurgia ogólna i choroby wewnętrzne (2 profile nieonkologiczne) zostanie zakwalifikowany jako szpital onkologiczny (ponieważ ma 3 profile onkologiczne na łączną liczbę 5 profili a więc ponad 50%). Natomiast jeżeli ten sam szpital miałby jeszcze profil okulistyka to nie spełniałby już wymogu ponad 50% a więc nie zostałby zakwalifikowany jako onkologiczny.

Trzecią możliwością jest udzielanie świadczeń w co najmniej 3 profilach onkologicznych przy czym łączna wartość umowy z NFZ według stanu na koniec ostatniego pełnego roku kalendarzowego, w zakresie świadczeń wykonywanych w ramach tych profili, wynosi co najmniej 20 mln zł za okres ostatniego pełnego roku kalendarzowego, według stanu na koniec lutego roku następnego. Co do tego kryterium można mieć wątpliwości, czy do celów obliczania wartości wlicza się wartość leków w wypadku chemioterapii. Jest to o tyle istotne, że leki stanowią zazwyczaj istotną kwotę w ogólnej wartości kontraktu i fakt ich uwzględniania może przesądzać o spełnieniu tego kryterium.

W przypadku szpitali pulmonologicznych istnieją dwie możliwości. Pierwszą z nich jest udzielanie świadczeń w co najmniej 2 profilach pulmonologicznych (wskazane w art. 95l ust. 4 pkt 4 lit a):

– chemioterapia hospitalizacja,
– chirurgia klatki piersiowej,
– chirurgia klatki piersiowej dla dzieci,
– choroby płuc,
– choroby płuc dla dzieci(ten profil nie występował we wcześniejszych wersjach).

Ponadto liczba profili pulmonologicznych w ramach których szpital udziela świadczeń, musi być większa niż 50% ogólnej liczby profili w ramach których udziela świadczeń, spośród profili określonych w art. 95l ust. 4 pkt 1-5.

Drugą możliwością jest udzielanie świadczeń w co najmniej 2 profilach pulmonologicznych, jeżeli wartość kontraktu NFZ za okres ostatniego pełnego roku kalendarzowego, według stanu na koniec lutego roku następnego, w zakresie świadczeń wykonywanych w ramach tych profili, wynosi co najmniej 20 mln zł.

3.5.Szpitale pediatryczne

Kryteria ustawowe pozostały niezmienione i jest to udzielanie świadczeń w ramach izby przyjęć albo SOR na podstawie umowy z NFZ co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe oraz udzielanie świadczeń w co najmniej 3 profilach dla dzieci. Dalsze wymogi, wskazane w rozporządzeniu wymagają ponadto aby liczba profili dla dzieci przekraczała 75% ogólnej liczbę profili, w których szpital udziela świadczeń spośród profili wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 1-5.

3.6.Szpitale ogólnopolskie

Zgodnie z projektowaną ustawą za szpital ogólnopolski może być uznany instytut, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych, albo podmiot leczniczy utworzony i prowadzony przez uczelnię medyczną w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej lub przez Skarb Państwa reprezentowany przez ministra. Zgodnie z rozporządzeniem takiemu podmiotowi wystarcza dowolny profil w zakresie leczenia szpitalnego w trybie hospitalizacji.

4.Rozszerzenie stosowania regulacji na nowe typy świadczeń, które będzie można dołączyć do umowy sieciowej

Podobnie jak w pierwotnym projekcie przewidziano tak zwane profile dodatkowe. Szpital, kwalifikowany jest do sieci na podstawie profili kwalifikujących, które omawiano powyżej. W tych profilach przysługuje mu umowa z NFZ bez konkursu. Ustawodawca, w celu zwiększenia kompleksowości opieki pozwala każdemu szpitalowi włączonemu do sieci, zatrzymać dodatkowe profile, na które także przysługiwała mu będzie umowa. Przykładowo szpital, który zostaje zakwalifikowany jako onkologiczny, jeżeli posiada też kontrakt w okulistyce, będzie mógł go dołączyć do kontraktu sieciowego. Szczegółowo opisuje to art. 95m ust. 11 ustawy oraz §3 ust. 1 rozporządzenia. W aktualnej treści projektu poza profilami dodatkowymi (a więc hospitalizacjami) przewidziano także dodatkowe rodzaje świadczeń – przykładowo chemioterapię, programy lekowe oraz kompleksową opiekę zdrowotną – art. 95m ust. 10 ustawy oraz §3 ust. 2 rozporządzenia.

5.Nowe definicje i dookreślenie zakresu AOS przyporządkowanego do sieci

Projekt wprowadza dwie nowe definicje. Kompleksową opieką zdrowotną jest możliwość realizacji świadczeń opieki zdrowotnej w zakresach, o których mowa w art. 15 ust. 2 u.ś.o.z., obejmującą niezbędne etapy i elementy procesu ich realizacji, w szczególności strukturę świadczeń opieki zdrowotnej w danym zakresie albo zakresach.

Poradnię przyszpitalną stanowi komórka organizacyjna podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, zlokalizowana w tej samej dzielnicy (w przypadku gmin, w których nie wprowadzono podziału na dzielnice – w tej samej gminie) i tworząca funkcjonalną całość ze szpitalem, w której są udzielane ambulatoryjne świadczenia zdrowotne odpowiadające, co do rodzaju udzielanych świadczeń, świadczeniom szpitalnym.

Definicje te doprecyzowują zakres w jakim szpitale zakwalifikowane do sieci będą mogły uzyskać dodatkowe zakresy świadczeń AOS.

6.Zwiększenie znaczenia sieci szpitali

Zgodnie z aktualnym projektem do sieci wejdzie większa ilość szpitali niż początkowo planowano zaś przyznane im bez konkursu umowy obejmą znacznie większą ilość profili i świadczeń. Doprowadzi to do istotnego wzrostu znaczenia sieci szpitali i marginalizacji pozostałych podmiotów. W pierwotnej wersji projektu przewidywano, że „umowy sieciowe” będą stanowiły 85% wydatków NFZ na leczenie szpitalne zaś pozostałe 15% będzie rozdysponowane w drodze konkursów. Aktualnie w Ocenie Skutków Regulacji projektu wskazano „przyjmując założenia zawarte w załączonych projektach Rozporządzeń, na finansowanie świadczeń w systemie zabezpieczenia przypadałoby ok. 91% środków przewidzianych w planie finansowym NFZ na ten zakres świadczeń. W odniesieniu do świadczeń z zakresu AOS i rehabilitacji leczniczej odsetek ten wynosiłby odpowiednio 37% i 27%”. Oznacza to, że szpitale z sieci będą dysponentami ponad 90% budżetu szpitalnego, ponad 1/3 budżetu AOS i ponad 1/4 budżetu na rehabilitację. W tej sytuacji znaczenie konkursów może stać się marginalne.

7.Wprowadzenie odrębnych kwot na niektóre świadczenia

Nowa wersja projektu przewiduje także nowe rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie określenia wykazu świadczeń opieki zdrowotnej, które wymagają ustalenia odrębnego sposobu finansowania w ramach kwoty zobowiązania umowy zawartej w ramach systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej. Wielu świadczeniodawców w ramach konsultacji podnosiło, że wykonywanie niektórych świadczeń będzie niemożliwe w ramach ryczałtowego rozliczenia. Nowowprowadzone rozwiązanie niejako wyłącza z zakresu ryczałtu określone świadczenia tzn.: porody; endoprotezoplastyki stawu biodrowego lub kolanowego; usunięcia zaćmy; programy lekowe; chemioterapia, w tym leki; radioterapia; świadczenia wysokospecjalistyczne; świadczenia realizowane w szpitalnych oddziałach ratunkowych albo w izbach przyjęć; nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej; diagnostyka i leczenie onkologiczne na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego; rehabilitacja lecznicza w warunkach: ośrodka lub oddziału dziennego lub stacjonarnych; kompleksowa opieka nad pacjentem oraz świadczenia udzielane przez pielęgniarki i położne w zakresie wskazanym w § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 8.09.2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Zgodnie projektami szpitale sieciowe otrzymają ryczałt, w ramach którego nie będą otrzymywały dodatkowego wynagrodzenia za kolejne wykonane świadczenia. Wprowadzenie świadczeń rozliczanych odrębnie będzie stanowiło wyjątek od tej zasady – ryczałt nie będzie ich obejmował i można spodziewać się, że szpital otrzyma wynagrodzenie za każde dodatkowe świadczenie tego rodzaju. Nie ma jeszcze pewności jak będzie wyglądało ustalanie limitu dla tego dodatkowego wynagrodzenia.

8.Pozostałe zmiany

W projekcie przekazanym do sejmu znalazło się także kilka nowych, istotnych uregulowań. Po pierwsze w art. 5 ust. 1 projektu ustawy wskazano, że podstawą do wyliczenia ryczałtów będą dane dotyczące świadczeń wykonanych i sprawozdanych za rok 2015. Szczegółowy sposób określania ryczałtów za pierwszy rok ma zostać uregulowany w rozporządzeniu Ministra Zdrowia.

Po drugie na podstawie art. 6 projektu ustawy na wniosek dyrektora OW NFZ, za zgodą świadczeniodawcy obowiązywanie umów zostanie przedłużone:

– dla leczenia szpitalnego, świadczeń wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, rehabilitacji leczniczej, programów lekowych, leków stosowanych w chemioterapii oraz nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej – nie dłużej niż do 30 września 2017 r.

– dla opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień oraz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w zakresie dotyczącym świadczeń, które nie zostaną objęte umowami zawartymi na podstawie art. 159a ustawy zmienianej – nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2018 r.

Zgodnie z projektem świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej będą docelowo prowadzone tylko przez szpitale z sieci. Artykuł 3 ust. 2 projektu ustawy przewiduje, że umowy w tym zakresie ze świadczeniodawcami, którzy nie znajdą się w sieci, wygasną z dniem 30 września 2017 r.

9.Ważne daty

Ogłoszenie wykazu szpitali zakwalifikowanych do sieci, zgodnie z aktualnym brzmieniem projektu nastąpić ma do 27 czerwca 2017 r. Wykaz obowiązywał będzie od dnia 1 października 2017 roku do 30 czerwca 2021 r. Zawarcie umów w ramach sieci nastąpi do 30 września 2017 r.

10.Łączenie się podmiotów

Artykuł 4 projektu ustawy przewiduje szczególne zasady dla łączących się szpitali. Projektodawcy uwzględnili fakt, że wiele szpitali, w celu lepszego dopasowania struktury do wymogów sieci dokonywać będzie zmian formalno-prawnych i zawarli w projekcie szczegółowe rozwiązania. Zgodnie z nimi uwzględnienie szpitali łączących się w wykazie będzie możliwe do dnia 26 września 2017 r. Warunkiem dokonania takiej kwalifikacji będzie przedstawienie do dnia 20 czerwca 2017 r. „aktu o połączeniu” zaś do 21 września 2017 r. zaświadczenia o wpisie podmiotu leczniczego do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Warunkiem dotrzymania obu terminów jest wpływ dokumentów do siedziby właściwego OW NFZ do wskazanej daty.

Prywatne placówki a sieć szpitali – szanse i zagrożenia

Kaczorowska-Kossowska Iwona

Choć sieć szpitali jest nadal tylko projektem zmian w prawie, świadczeniodawcy już teraz podejmują działania mające pozwolić im odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jest to spowodowane niebywale krótkim, jak na tak dużą skalę zmian, okresem vacatio legis (7 dni), które w razie wejścia w życie nowych rozwiązań nie pozwoli na dostosowanie się do zmienionych przepisów, jeżeli działania w tym kierunku nie będą podjęte już wcześniej.

1.Pozycja podmiotów „prywatnych”

Dużo emocji podczas analizy nowych przepisów wzbudza ewentualne przypisanie prawa do realizowania świadczeń szpitalnych tylko szpitalom publicznym. Pomijając już sam fakt, że rozgraniczenie na świadczeniodawców publicznych i prywatnych nie ma miejsca na tle ustawy o z 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – dalej u.ś.o.z – pojawia się pytanie według jakich kryteriów miałoby ono ewentualnie przebiegać. Ilość świadczeniodawców nie będących przedsiębiorcami w ostatnich latach bardzo zmalała, biorąc pod uwagę skalę prywatyzacji, czyli przekształcania samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego. Jeśli więc system zabezpieczenia szpitalnego rzeczywiście miałby opierać się wyłącznie na podmiotach „publicznych”, czyli SP ZOZ i jednostkach budżetowych, byłby znikomy. Z kolei różnicowanie przedsiębiorców ze względu na strukturę kapitałową godziłoby niewątpliwie w art. 132 Konstytucji, mówiącej o zasadzie równości wobec prawa.

2.Łączenie szpitali

Niewątpliwym problemem dla wielu świadczeniodawców byłby jednak zakres świadczeń, warunkujący zakwalifikowanie do odpowiedniego poziomu systemu zabezpieczenia. Prowadzi to do poszukiwania możliwości łącznia sił, czyli wiązania ze sobą struktur dwóch lub więcej świadczeniodawców, celem wykazania, iż podmiot – oferent, dysponuje wystarczającą ilością profili świadczeń, by zakwalifikować się do odpowiedniego poziomu.

Na łączenie spółek pozwala zaś art. 491 ustawy z 15.09.2000 r. – Kodeks handlowy – dalej k.s.h. – przewidując, iż spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi, z tym jedynie zastrzeżeniem, że spółka osobowa nie może być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Co więcej, spółki kapitałowe oraz spółka komandytowo-akcyjna mogą łączyć się ze spółką zagraniczną, o której mowa w art. 2 pkt 1 dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 26.10.2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych, utworzoną zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i mającą siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie Unii Europejskiej lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (połączenie transgraniczne). Spółka komandytowo-akcyjna nie może jedynie być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Spółki osobowe – choć prowadzenie szpitali w tej formie jest zdecydowanie zjawiskiem marginalnym – mogą także łączyć się między sobą, choć tylko przez zawiązanie spółki kapitałowej. Niedopuszczalne jest jedynie łączenie spółek w likwidacji, które rozpoczęły podział majątku, ani spółek w upadłości.

Połączenie może być dokonane:

• przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
• przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).

Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Samo połączenie następuje zaś z dniem wpisania tego faktu do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia).

Na tle powyższych regulacji powstaje więc pytanie jaki czas jaki potrzebny będzie tym świadczeniodawcom prywatnym, którzy chcieliby skorzystać z możliwości połączenia z innym podmiotem, ale dopiero wówczas gdy ostateczny kształt wymagań będzie już znany.

Zgodnie z przepisami Kodeksu handlowego połączenie spółek wymaga, co do zasady, sporządzenia m.in. planu przekształcenia, który powinien być zgłoszony do sądu rejestrowego nie później niż na miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, na którym ma być podjęta uchwała o połączeniu. Plan połączenia podlega następnie badaniu przez biegłego w zakresie poprawności i rzetelności, przy czym termin wykonania badania może wynosić do dwóch miesięcy.

Tak zakreślone terminy mogą jednak ulec skróceniu. Wymóg zgłoszenia planu połączenia na miesiąc przez podjęciem w tej sprawie uchwały nie ma bowiem zastosowania do spółki, która nie później niż na miesiąc przed dniem rozpoczęcia zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, na którym ma być powzięta uchwała o połączeniu, nieprzerwanie do dnia zakończenia zgromadzenia podejmującego uchwałę w sprawie połączenia bezpłatnie udostępni do publicznej wiadomości plan połączenia na swojej stronie internetowej. Możliwe jest także odstąpienie od sporządzania opinii przez biegłego, jeżeli wszyscy wspólnicy każdej z łączących się spółek wyrażą na to zgodę, nie jest wymagane (art. 503¹ § 1 pkt 3 k.s.h.).

Do wyżej wymienionych terminów należy dodać czas na zgłoszenie zmian do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, pamiętając, że art. 104 ustawy z 15.04.2011 r. o działalności leczniczej – dalej u.dz.l. – przewiduje na dokonanie wpisu przez organ 30 dni od dnia złożenia wniosku. Biorąc pod uwagę terminy wynikające projektu a także te, które zapowiadane są przez projektodawców jako plan faktycznej realizacji nowych działań, oczekiwanie z decyzjami o ewentualnym połączeniu do czasu uchwalenia ustawy może okazać się błędem, choć trzeba mieć świadomość, że dokonywanie zmian na podstawie samego projektu ustawy to również ryzyko.

3.Podwykonawstwo

Projekt zmian w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie przewiduje skreślenia ani zmodyfikowania treści art. 133 u.ś.o.z., wedle którego świadczeniodawcy mogą zlecać podwykonawcom udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z Funduszem, jeżeli umowa tak stanowi. Co więcej, możliwość realizacji świadczeń z udziałem podwykonawców znajduje także odzwierciedlenie w kryteriach oceny ofert określonych przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z 5.08.2016 r. w sprawie szczegółowych kryteriów wyboru ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Punktuje ono dodatkowo (wartością 5 pkt) oferty przewidujące realizację świadczeń bez udziału podwykonawców. Oznacza to więc preferencję punktową na rzecz samodzielnej realizacji umowy, nie zaś wykluczenie możliwości podwykonawstwa. Nie tylko pomniejszona wartość punktowa może jednak w tym wypadku odbić się negatywnie na pozycji świadczeniodawcy w konkursie. Dla części świadczeń rozporządzenie punktuje też dodatkowo udzielanie ich przez komórkę organizacyjną „wpisaną w rejestrze”, co prowadzi do zwiększenia preferencji dla świadczeniodawców realizujących umowę w ramach własnej struktury organizacyjnej.

Powstaje jednak pytanie czy podwykonawstwo, niewątpliwe dopuszczalne w toku samego postępowania konkursowego, wpływać będzie na pozycję szpitala w procesie samego kwalifikowania do sieci, czyli na etapie poprzedzającym konkursy.

Na podstawie treści projektu ustawy a także projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie określenia profili charakteryzujących poziomy systemu zabezpieczenia oraz kryteriów kwalifikacji świadczeniodawców do tych poziomów, można dojść do wniosku, że możliwość ta nie została jednoznacznie wyłączona. Mimo, iż art. 95l ust. 3 projektu stanowi, że poziomy systemu zabezpieczenia określa się przez profile lub rodzaje komórek organizacyjnych, to jednak oba projekty posługują się pojęciem „udzielania świadczeń” w danym profilu. Jak wynika zaś z art. 26 ust. 1 u.dz.l. podmiot leczniczy spełniający przesłanki określone w art. 3 ust. 1 ustawy z 29.01.2004 r. – Prawo zamówień publicznych – dalej u.p.z.p. – może udzielić zamówienia na udzielanie w określonym zakresie świadczeń zdrowotnych, podmiotowi wykonującemu działalność leczniczą, lub osobie legitymującej się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub określonej dziedzinie medycyny. Regulacja ta, odnosząca się wprawdzie do SP ZOZ-u, jednostek budżetowych oraz spółek kapitałowych z udziałem większościowym Skarbu Państwa i samorządów, konstytuuje dopuszczalność oferowania świadczeń wykraczających poza profil zamawiającego, a udzielanych przez przyjmującego zamówienie. Wynika to wprost z treści ust. 2, który stanowi, że przedmiot zamówienia nie może wykraczać poza rodzaj działalności leczniczej lub zakres świadczeń zdrowotnych wykonywanych przez przyjmującego zamówienie, zgodnie z wpisem do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100 u.dz.l. W odniesieniu do przedsiębiorców możliwość realizowania świadczeń przy udziale podwykonawców jest elementem wynikającym z zasady swobody obrotu gospodarczego. Skoro zaś nie została w ustawie o działalności leczniczej wyłączona, przeciwnie – w odniesieniu do podmiotów publicznych potwierdza ją wyżej wymieniony art. 26 u.dz.l., jest dozwolona. Na tej podstawie na gruncie obecnej treści projektu można bronić tezy, iż do uznania, że dany szpital udziela świadczeń w określonym profilu wystarczające jest zawarcie przezeń odpowiedniej umowy z podwykonawcą. Można mieć jednak wątpliwości co do tego czy taka jest rzeczywiście intencja projektodawcy i należy spodziewać się jego doprecyzowania. Prowadzi to do wniosku, że opieranie planów wejścia do sieci na zawartych umowach z podwykonawcami lub też na samym statusie podwykonawcy, byłoby bardzo ryzykowne i nie powinno stanowić jedynego kierunku działań zabezpieczających możliwości kontynuowania pracy placówek prywatnych na przyszłość.

4.Konsorcja

Projekt nie przewiduje także zmian w treści art. 132a u.ś.o.z., zgodnie z którym świadczeniodawcy mogą wspólnie ubiegać się o zawarcie i wykonywanie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w nie mniej niż dwóch zakresach świadczeń. Przepis ten jest jednak przepisem odnoszącym się wyłącznie do trybu działania w toku postepowania konkursowego i nie prowadzi w żadnym stopniu do przypisania któremukolwiek z konsorcjantów przymiotu udzielania oferowanych świadczeń w sposób kompleksowy. Przeciwnie, art. 132a ust. 2 u.ś.o.z. przewiduje obowiązek działania w tym postepowaniu przez wspólnego pełnomocnika, co oznacza, iż każdy ze świadczeniodawców pozostaje odrębnym pomiotem, oferującym jedynie własną część świadczeń, okoliczność działania w porozumieniu z drugim świadczeniodawcą pozwala zaś jedynie uzyskać wspólny kontrakt. Nie jest to więc z całą pewnością sposób na wejście do sieci w jej planowanym kształcie.

5.Nocna i świąteczna opieka zdrowotna

Domeną świadczeniodawców prywatnych były także od lat świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, zaliczane do świadczeń POZ, lecz kontraktowane odrębnie i w oparciu o odrębne stawki. Na gruncie dotychczasowych przepisów stanowiły one niewątpliwe świadczenia ambulatoryjne i do zawarcia umowy na ten zakres należało wykazać prowadzenie działalności w tym właśnie zakresie. Projekt ustawy zakłada natomiast pierwszeństwo. Zgodnie z brzmieniem projektu nowelizacji świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej udzielane mają być przez świadczeniodawców zakwalifikowanych do poziomów systemu podstawowego zabezpieczenia szpitalnego, dopiero zaś w przypadku braku zabezpieczenia świadczeń NiŚOZ w tym trybie, otwierałaby się możliwość prowadzenia postępowań z udziałem innych świadczeniodawców, w tym tych, którzy udzielają świadczeń wyłącznie ambulatoryjnych.

Biorąc pod uwagę nie tylko treść projektu zmian w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej związanych z siecią szpitali, ale także projekt ustawy o POZ, warto zwrócić uwagę, że są one w tym zakresie częściowo niespójne. Projekt ustawy zmieniający ustawę o świadczeniach opieki zdrowotnej przewiduje wprowadzenie tej zmiany poprzez modyfikację i rozszerzenie treści art. 55 u.ś.o.z., mówiącego o zasadach kontraktowania świadczeń POZ.

Tymczasem projekt ustawy o POZ przewiduje całkowite skreślenie art. 55 i 56 u.ś.o.z., które regulują dziś zwieranie umów na świadczenia gwarantowane podstawowej opieki zdrowotnej, w tym nocną i świąteczną opiekę zdrowotną. Zapis o odrębnym kontraktowaniu świadczeń NiŚOZ ma zostać przeniesiony do art. 132 u.ś.o.z., co oznacza, iż jego związek ze świadczeniami POZ zostaje całkowicie zerwany. Zatem w świetle ustawy o sieci szpitali świadczenia NiŚOZ mają nadal stanowić element świadczeń POZ, podczas gdy zgodnie z projektem ustawy o POZ traciłyby całkowicie związek z podstawową opieką zdrowotną.

Bez względu na to jednak, w jaki sposób projektodawcy poradzą sobie z tą rozbieżnością projektów, dla obecnych świadczeniodawców POZ mających dodatkowe umowy na opiekę zdrowotną nocną i świąteczną oznacza to (w razie wejścia w życie omawianych zmian) zamknięcie możliwości kontynuowania tych umów, o ile świadczeniodawcy szpitalni będą gotowi do wzięcia na siebie udzielanie świadczeń w tej części. Trzeba bowiem pamiętać, że art. 133 u.ś.o.z., którego nie planuje się zmieniać, przewidujący możliwość udzielania świadczeń z udziałem podwykonawców, odsyła do art. 132 ust. 3 u.ś.o.z., co skutkuje zakazem łączenia roli świadczeniodawcy i podwykonawcy. Nie sposób więc planować kontynuowania realizacji świadczeń NiŚOZ w postaci podwykonawcy szpitala, jeśli jest się już – bądź planuje być – świadczeniodawcą POZ. Gdyby projekt w tym zakresie wszedł w życie, można więc spodziewać się tworzenia przez podmioty prowadzące POZ nowych struktur (m.in. spółek – córek), które – nie będąc świadczeniodawcami POZ – będą mogły bez przeszkód pełnić rolę podwykonawców szpitali w zakresie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Zakładając oczywiście, że na takie podwykonawstwo będzie zapotrzebowanie.

6.AOS

Najbardziej zagadkowa jest obecnie pozycja świadczeniodawców AOS, żaden z projektów nie daje bowiem odpowiedzi na to, jaka będzie ostatecznie rola przychodni specjalistycznych nie będących poradniami przyszpitalnymi, w nowym systemie. Wiadomo jednak, że obecna treść projektów nie przewiduje uchylenia przepisów regulujących zasady kontraktowania świadczeń AOS, zaś art. 16 o projektowanej ustawy o POZ stanowi, iż opieka zintegrowana obejmuje zapewnienie badań diagnostycznych i konsultacji specjalistycznych u świadczeniodawców, z którymi Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, sygnalizując tym samym, iż umowy na AOS będą nadal przedmiotem odrębnego kontraktowania przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Świadczeniodawcy AOS nie mają więc obecnie żadnych podstaw do dokonywania modyfikacji w prowadzonej działalności, za wyjątkiem tych, których działania zmierzałyby do integracji ze szpitalami w celu uzyskania statusu poradni przyszpitalnych. To jednak wymaga oczywiście spełnienia także warunków stawianych w projekcie, a odnoszących się do zlokalizowania poradni w tej samej dzielnicy co szpital. Takie plany są więc do rozważenia wyłącznie przez nieliczne poradnie AOS.

Wydaje się, że projektodawca nie znajduje obecnie rozwiązania dla tej grupy świadczeniodawców, stąd też w wersji projektu przekazanej 21 lutego 2017 r. do Sejmowej Komisji Zdrowia zawarte zostały przepisy przejściowe zobowiązujące dyrektorów oddziałów wojewódzkich NFZ do wystąpienia do wszystkich świadczeniodawców AOS o przedłużenie obecnie realizowanych umów na okres do 30 września 2017 r., a w przypadku opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień oraz tych świadczeń AOS, kt—re nie zostaną zabezpieczone w nowych postępowaniach przez przychodnie przyszpitalne, do 30 czerwca 2018 r.

Zapowiedź pozycji świadczeniodawców AOS nie będących poradniami przyszpitalnym znajduje się jednak w treści zestawienia uwag do projektu, opublikowanych przez Rządowe Centrum Legislacji. Stwierdza się tam, iż „zmiana w art. 55 ust. 3 nie ma konsekwencji dla zawierania umów na ten zakres świadczeń na zasadach konkursowych. Świadczenia z zakresu AOS, które nie zostaną we właściwy sposób zabezpieczone przez przychodnie przyszpitalne w ramach SPZ, będą zabezpieczone w ramach mów zawieranych na ogólnych zasadach”. Można więc dojść do wniosku, iż docelowo planowane jest zawieranie umów ze świadczeniodawcami AOS nie będący poradniami przyszpitalnymi tylko wówczas i w takim zakresie, w jakim dany obszar świadczeń nie zostanie zabezpieczony rzez poradni przyszpitalne.

Sieć szpitali – kalendarium zdarzeń w służbie zdrowia

Paszkowski Artur

Założeniem publikacji jest zaprezentowanie kalendarium zdarzeń w publicznej służbie zdrowia w związku z trwającymi pracami nad ustawą o sieci szpitali, która obecnie znajduje się w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej.

W dniu 22 lutego 2017 roku na stronie internetowej Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej opublikowany został rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przedmiotowy projekt zakłada wprowadzenie z dniem 1 października 2017 roku systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, zapewniającego świadczeniobiorcom dost̨ p do świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego, świadczeń wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej realizowanej w poradniach przyszpitalnych, rehabilitacji leczniczej, programów lekowych, leków stosowanych w chemioterapii oraz nocnej i śwį tecznej opieki zdrowotnej, przy jednoczesnym zagwarantowaniu kompleksowości i cį głości udzielanych świadczeń oraz stabilności ich finansowania. Co istotne, zgodnie z złożeniami projektu, w ramach systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej wyró̇ nionych zostanie 6 poziomów zabezpieczenia: szpitale I stopnia, szpitale II stopnia, szpitale III stopnia, szpitale onkologiczne lub pulmonologiczne, szpitale pediatryczne oraz szpitale ogólnopolskie. Ponadto projekt załada wydłużenie okresu obowiązywania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju opieka psychiatryczna i leczenia uzależ nień oraz ambulatoryjna opieka specjalistyczna w zakresie dotycz̨ cym świadczeń, które nie zostan̨ obję te umowami „sieciowymi” na okres nie dłuż szy niż do dnia 30 czerwca 2018 roku.

W związku z wprowadzeniem do polskiego systemu opieki zdrowotnej mechanizmu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, kalendarium zdarzń w publicznej służbie zdrowia przedstawiać się będzie w sposób następujący.

Marzec-kwiecień 2017 roku

Uchwalenie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zakładającej wprowadzenie systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej. Kolejno ustawa trafi do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, nasępnie zostanie podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i opublikowana w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa wejdzie w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, czyli najprawdopodobniej w miesiącu kwietniu 2017 roku.

Kwiecień 2017 roku

Wydanie przez ministra właściwego do spraw zdrowia rozporządzenia określającego szczegółowe kryteria kwalifikacji świadczeniodawców do poszczególnych poziomów systemu zabezpieczenia, dodatkowe profile, zakresy i rodzaje świadczeń, w ramach których świadczeniodawcy zakwalifikowani do poszczególnych poziomów systemu zabezpieczenia mogą udzielać świadczeń opieki zdrowotnej w ramach danego poziomu systemu zabezpieczenia, dodatkowe kryteria, po spełnieniu których świadczeniodawcy mogą udzielać świadczeń opieki zdrowotnej w ramach dodatkowych profili, zakresów i rodzajów świadczeń, w ramach danego poziomu systemu zabezpieczenia oraz wskazanie porad specjalistycznych odpowiadających poszczególnym profilom.

Do dnia 27 czerwca 2017 roku

Ogłoszenie przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia w Biuletynie Informacji Publicznej pierwszego wykazu świadczeniodawców zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej.

Wykaz obejmował będzie wskazanie świadczeniodawców zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu zabezpieczenia na terenie danego województwa oraz wskazani, dla każ dego ze świadczeniodawców, wszystkich profili, zakresów lub rodzajów świadczeń, w ramach których b̨ dą oni udzielać świadczeń opieki zdrowotnej w systemie zabezpieczenia. Pierwszy wykaz obowį zywał będzie od dnia 1 października 2017 roku do dnia 30 czerwca 2021 roku.

Do 30 czerwca 2017 roku

Zawarcie ze świadczeniodawcami aneksów wydłużających do dnia 30 września 2017 roku obowią zywanie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego, świadczeń wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, rehabilitacji leczniczej realizowanej w warunkach ośrodka lub oddziału dziennego i w warunkach stacjonarnych, programów lekowych, leków stosowanych w chemioterapii oraz nocnej i świą tecznej opieki zdrowotnej.

Do dnia 30 czerwca 2017 roku

Zawarcie ze świadczeniodawcami aneksów wydłużających do dnia 30 czerwca 2018 roku obowią zywanie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie opieki psychiatrycznej i leczenia uzalżnień oraz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w zakresie dotyczącym świadczeń, które nie zostaną objęte umowami „siecowymi”.

Do dnia 30 czerwca 2017 roku

Rozstrzygnięcie postępowań konkursowych i zawarcie ze świadczeniodawcami umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej, opieki paliatywnej i hospicyjnej, programów zdrowotnych, leczenia stomatologicznego, rehabilitacji leczniczej realizowanej w warunkach ambulatoryjnych, dializy otrzewnowej i hemodializy oraz lecznictwa uzdrowiskowego (zakresy, które nie zostaną objęte umowami „sieciowymi”).

Do dnia 4 lipca 2017 roku

Wniesienie do dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia protestu przez świadczeniodawcę w przypadkach niezakwalifikowania do systemu zabezpieczenia, kwalifikacji do niewłaściwego poziomu systemu zabezpieczenia lub niewłaściwego wskazania profili, zakresów lub rodzajów świadczeń.

Lipiec 2017 roku

Rozstrzygnięcie środków odwoławczych związanych z kwalifikacją do systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej – protestu wniesionego wniesionego do dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia oraz odwołania wniesionego do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.

Do dnia 26 września 2017 roku

Dokonanie przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia, w przypadku łączenia się podmiotów leczniczych, kwalifikacji podmiotu leczniczego powstałego w wyniku połączenia i zmiana wykazu podmiotów zakwalifikowanych do systemu zabezpieczenia.

Warunkiem dokonania kwalifikacji w terminie do dnia 26 września 2017 roku jest przedstawienie dyrektorowi oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie do dnia 20 czerwca 2017 roku aktu o połączeniu, zaś do dnia 21 września 2017 roku – zaświadczenia o wpisie podmiotu leczniczego do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. W takim przypadku dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie do dnia 26 czerwca 2017 roku zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia wykaz podmiotów leczniczych, które przedstawiły akty o połączeniu.

Do dnia 30 września 2017 roku

Zawarcie przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia umów ze świadczeniodawcami wymienionymi w wykazie podmiotów zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, obejmujących udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie profili, zakresów lub rodzajów świadczeń wskazanych dla danego świadczeniodawcy w tym wykazie.

Z dniem 30 września 2017 roku

Wygaśnięcie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej obejmujących udzielanie świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, zawartych wcześniej ze świadczeniodawcami niewymienionymi w wykazach podmiotów zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej oraz umów o udzielanie świadczeń opiei zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego, świadczeń wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, rehabilitacji leczniczej realizowanej w warunkach ośrodka lub oddziału dziennego i w warunkach stacjonarnych, programów lekowych oraz leków stosowanych w chemioterapii.

1 październik 2017 roku

Pierwszy dzień obowiązywania systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej.

Styczeń-marzec 2018 roku

Ogłoszenie przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia postępowań konkursowych w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie opieki psychiatrycznej i leczenia uzalżnień oraz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w zakresie dotyczącym świadczeń, które nie zostały objęte umowami „siecowymi“. Umowy obowiązywać będą od dnia 1 lipca 2018 roku.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Rządowego projektu sieci szpitali
• Projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
• System podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. sieć szpitali) – projekt po zmianach

Copyright © 2014 – 2017 Wolters Kluwer SA