Służba zdrowia Garnizonu Hel od momentu zakończenia II Wojny Światowej była związana z Marynarką Wojenną. W latach 1946-1954 istniała jako Garnizonowa Izba Chorych przy Komendzie Portu Wojennego Hel o stanie etatowych 1 lekarz, 1 felczer, 1 podoficer sanitarny i 3 sanitariuszy. Rozwiniętych było 30 łóżek. Powyższa placówka zabezpieczała pod względem medycznym stacjonujące w Helu jednostki wojskowe. W 1955 roku, na skutek przeniesienia z Trójmiasta do Helu kilku jednostek pływających oraz zwiększania się ilości rodzin wojskowych wzrosło zapotrzebowanie na usługi lecznicze. W związku z powyższym Dowództwo Marynarki Wojennej przeformowało dotychczasową Izbę Chorych na Garnizonową Izbę Chorych ( 40 łózek ) z ambulatorium specjalistycznym. Zwiększył się wówczas stan etatowy placówki.
W skutek dalszego rozwoju Garnizonu Hel, a tym samym wzrostu zapotrzebowania na usługi lecznicze, w styczniu 1958 roku Garnizonowa Izba Chorych została rozkazem MON przekształcona w Garnizonową Przychodnie Specjalistyczną z Izbą Chorych, a stan osobowy pracowników medycznych wzrósł z 17 na 26 osób.
Specyfika położenia Garnizonu Hel, znaczna odległość od większych ośrodków miejskich, stale wzrastające zapotrzebowanie na kwalifikowane usługi lecznicze, szczególnie przez kadrę i rodziny wojskowe, wskazywały na potrzebę utworzenia placówki większej, mającej charakter zakładu specjalistycznego, zarówno w zakresie lecznictwa otwartego jak i zamkniętego. Rozwój techniki wojskowej i towarzyszący temu wzrost urazowości uzasadniały jeszcze bardziej tę potrzebę.
W latach 1965-1967 wybudowano i wyposażono nowy obiekt, który uruchomiono z dniem 22.07.1967 roku pod nazwą Przychodnia Specjalistyczna Marynarki Wojennej z bazą łóżkową 80 łóżek. Dopływ nowej kadry medycznej, stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez personel wojskowy i cywilny, coraz lepsze wyposażenie oddziałów i gabinetów specjalistycznych oraz systematyczny wzrost zapotrzebowania na usługi lecznicze pozwoliły już w 1971 roku myśleć o podniesieniu Przychodni Specjalistycznej MW do rangi Szpitala Garnizonowego.
115 Szpital Wojskowy z Przychodnią SPZOZ w Helu powstał 01.11.1971 roku po przeformowaniu wyżej wymienionej przychodni. Jego ówczesna nazwa to 115 Wojskowy Szpital Garnizonowy.
01 maja 1981 roku 115 Wojskowy Szpital Garnizonowy zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego został przeformowany na 115 Szpital Wojskowy z Przychodnią. Do jego zadań należało udzielanie pomocy medycznej, już nie tylko w zakresie lecznictwa zamkniętego, ale również w ramach otwartego lecznictwa żołnierzom zawodowym i ich rodzinom oraz żołnierzom służby zasadniczej, stacjonującym w Garnizonie Hel.
01 lutego 1996 roku podpisano porozumienie z Wojewodą Gdańskim o otwarciu 115 Szpitala Wojskowego z Przychodnią dla ludności Półwyspu Helskiego. Na mocy tegoż porozumienia szpital świadczył usługi dla mieszkańców całego półwyspu.
Organizowano wyjazdy lekarzy specjalistów do pobliskich miasteczek i wiosek Powiatu Puckiego z pomocą medyczną w ramach akcji „Białe Soboty”.
Od 1 stycznia 1999 roku 115 Szpital Wojskowy z Przychodnią rozpoczął działalność jako Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej.
115 Szpital Wojskowy z Przychodnią SPZOZ w Helu położony jest na urokliwym terenie otoczony zielenią i odizolowany od uciążliwości cywilizacyjnych. Hospitalizowani mogą w pełni korzystać z walorów przyrodniczych typowych dla klimatu morskiego.
Szpital przygotowany jest do świadczenia usług medycznych w formie podstawowego i specjalistycznego leczenia ambulatoryjnego oraz leczenia stacjonarnego. Kadrę medyczną szpitala tworzy personel wysoko wykwalifikowany z wieloletnim stażem pracy.
Usługi medyczne świadczone przez 115 Szpital Wojskowy z Przychodnią SPZOZ w Helu cieszą się ogromną popularnością nie tylko wśród mieszkańców Półwyspu Helskiego. Wysoki poziom usług, kompetencja oraz serdeczność personelu medycznego, jak również krótkie kolejki oczekujących przyciągają pacjentów również z Trójmiasta. W okresie letnim leczeni są pacjenci z całej Polski oraz z zagranicy.